W jego dziełach istnieje porządek, niemalże klasyczna konstrukcja, korzysta jednak z pointylizmu. Znamienne w jego malarstwie jest to, że tworzy wąską ramkę z "kropeczek". Jego obrazy się kończą, są określone. Jest to dosłownie okno na świat.
Wyznacza pewien rytm w obrazie, dokładnie go konstruuje. To co było u impresjonistów niedopowiedziane, rozpłynięte u niego wraca na swoje miejsce. Częstym powtarzającym się motywem u niego są modelki przed lustrem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz